-
1 сенокосные земли
-
2 сенокосные угодья
-
3 сенокосные угодья
шабындық жерРусско-казахский терминологический словарь "История" > сенокосные угодья
См. также в других словарях:
ұлтанды жер — (Қост., Жанг.) мол шабындық жер. Сарықманың табаны ұ л т а н д ы ж е р (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ызалы жер — (Қост., Жанг.; Гур., Маңғ.; Шымк., Арыс) сулы, шабынды жер. Жаздыгүні қой малына ы з а л ы ж е р керек қой (Қост., Жанг.). Ы з а л ы ж е р г е ыза соғады (Шымк., Арыс) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қапырық — 1 Қ орда., Арал; Ақт., Ырғ.; Орал, Чап.) қамысты, қопалы жер, шабындық жер. Қ а п ы р ы қ жердің шөбі қалың болады (Ақт., Ырғ.). Біздің колхоз жағындағы қабағы қ а п ы р ы қ Қ орда., Арал) 2 (Рес., Орын.) қалың. Шөп қ ап ы р ы қ болып өскен (Рес … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
табан — 1 (Монғ.) балғаның ұратын жалпақ жағы 2 (Шымк.: Түлк., Сайр.) фундамент. Ол там іргесінің т а б а н ы н жасады (Шымк., Сайр.) 3 1. (Гур., Тең.) қайықтың астыңғы тақтайы, қайықтың табаны. Ол қайық т аб а н ы н д а ғ ы суды төкті (Гур., Тең.). 2.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тоғайлық — (Түрікм.: Красн., Ашх., Мары, Тедж.) шөбі қалың, шабындық жер. [Түрікменше тоқтайлық қалың шөпті жер (Рус. туркм. сл., 1956)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шымайт — (Қар., Тельм.) шымдақ, шымды жер. Оң жағы ш ы м а й т, қыртысты, бұталы, шиелі, шабынды жер (Ғ. Мұст., Дау. кейін., 263) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
лиман — зат. Суды жайып жіберіп суғаруға болатын жер; тегістелген егістік немесе шабындық жер … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақшалау — (Орал: Жымп., Жән.) ақша табу, ақша түсіру. Сұпығали не заттан да сатып, а қ ш а л а у жағын білетін адам (Орал, Жымп.). Колхоздың шабындық жерінен... шөп шауып алып, малына жегізген, артығын сатып а қ ш а л а ғ а н («Ком.», 3.08.1939) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көлшік — (Қарақ.) суалма пішендік, шабындық жер … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қалыңдық — (Түрікм.: Таш., Мары, Тедж.) шөбі қалың шабындық жер. Дария ернектерінде болмаса, қ а л ы ң д ы қ жоқ ау бүйерлерде (Түрікм., Таш.). Олар қ а л ы ң д ы қ бозғыл арасымен бұғып, жүгіре жөнелді (Ә. Нұрп., Курл., 22) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ұңғы — (Қост., Жанг.) шабындық жер. Азғана шөбімізді шауып алайық деп ұ ң ғ ы д а н жайлауға көшіп келдік (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
